به گزارش خبرنگار هیأت محبان سیدالکریم (ع) : حضرت محسن ـ علیه السّلام ـ فرزند سقط شده فاطمه ـ سلام الله علیها ـ است که پیامبر اکرم(ص) او را محسن نامید(1) و به وسیلة ضربات، غلاف شمشیر قنفذ، خلیفه دوم(2) و در اثر ضربات پای وی،  سقط شد(3).

امیر المؤمنین،آن امام مظلوم جلو آمد تا حال او را در آن وضع دید، صدا زد: فضّه، فاطمه(س) را دریاب که درد او را فراگرفته است، فضّه به یاریفاطمه(س) رفت چند لحظه گذشت، به سوی امیرالمؤمنین(ع) آمد، چیزی روی دستگرفته بود، حضرت پرسید: فضّه این چیست؟
پاسخ داد: مولای من، بدن بی جان محسن است. حضرت فرمود؛ من که نمی توانم ازخانه بیرون روم و کسی را هم که ندارم او را به بقیع ببرد و به خاک سپارد،خودت او را در آستانه خانه دفن کن(4)
گرچه منابع تاریخی به این نکته اشاره نکرده اند ولی شاید با دو احتمالبتوان گفت که حضرت محسن در آستانه و پای درب نیم سوخته دفن شده باشد.

احتمال دوم: این که اگر حضرت محسن را در قبرستان بقیع ـ قبرستان عمومیمدینه ـ دفن می کردند حتماً مقتل و تاریخ نویسان به آن اشاره می کردند، پسعدم اشاره تواریخ به قبر آن حضرت شاید دلیل بر این است که حضرت محسنمخفیانه و در خانه دفن شده است.

 پی نوشت ها:

1. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، قم، انتشارات هجرت، چاپ پانزدهم، 1382ش، ج1، ص238.

2. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، لبنان، مؤسسة الوفاء، الطبعة الثانیه، 1403ق، ج43، ص170.

3.قزوینی، سیّد محمّد کاظم، فاطمه از ولادت تا شهادت، تهران، نشر آفاق، چاپ ششم، 1381ش، ص372 به نقل از شهرستانی، الملل و النحل، ترجمه مصطفی خالق زاده، ج1، ص81 .

4. ملااسماعیل سبزواری، جامع النورین، تهران، علمیه اسلامیه، بی تا، ص206؛ و علی اصغر یونسیان، ریحانة النبی، چاپ اول، 1381ش، ص196

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

1) حاج ملااسماعیل سبزواری، جامع النورین، انسان، ص206.
2) علی اصغر یونسیان، ریحانة النبی، ص196

روابط عومی هیأت محبان سیدالکریم (ع)